Met poëzie mijlpalen markeren

Een pen voor mijlpalen

Op de belangrijke momenten in het leven van mijn kinderen, de ’mijlpalen’ in ons leven, neem ik de pen en schrijf ik poëzie. Mijlpalen markeren een overgang van de huidige naar een volgende fase. Het zijn ‘defining moments’ die je leven aaneenrijgen tot een mooi verhaal. Met poëzie mijlpalen markeren doe ik al lang.

Geërfd van mijn grootvader, de rederijker

Het begon jaren geleden toen ik nog student was. Ik schreef al een tijd gedichten, en bundelde ze jaren geleden al in een gedichtenbundel voor mijn tijdens de tweede coronagolf overleden groottante. Zij was de jongste zus van mijn grootvader van wie ik het schrijven erfde.

Eigenlijk was mijn grootvader een stiekeme moderne rederijker met altijd een typemachine en pen bij de hand. Hij schreef aan een groot bureel met een rolluik, een ’blaffetuur’ zoals we in Antwerpen zeggen. Ik herinner me dat ik altijd op hem kon rekenen voor schrijfwerk voor school. Limericks, toneeltjes, reclameslogans … hij schudde het allemaal zomaar uit zijn mouw. Wie ik ben als schrijver heb ik voor een deel aan hem te danken.

Met poëzie mijlpalen markeren ondanks de andere carrière

Ik zette het schrijven altijd door, alhoewel ik me door mijn drukke carrière niet veel tijd kon veroorloven. Met poëzie mijlpalen markeren deed ik wel voort, zoals bij de geboorte van mijn oudste zoon. Sindsdien was ik op elke mijlpaal met poëzie op de afspraak.

Een voorbeeld: mijn dochter

In 2022 was de eerste communie van mijn jongste dochter zo’n mijlpaal: zij helemaal in de spotlights. Wie haar kent, léést haar in de tekst. Even als illustratie en als pure ‘Spielerei’:

Een goofy “grote” meid met golvend, krullend haar
Een krulliewullie spring-in-‘t-veld -o my god- bedaar!
In een notendop is “Livke” eigenlijk heel mondig
Haar kleur verraste ons: té slim voor blond, dus “blondig”

Haren wassen, haren kammen: het is een hels karwei
vaak danst ze in een eigen stijl van puur plezier en blij
twerkt ze met veel humor, en een snufferdsnuit
ervaar vooral hoe peinzend ze door haar leven fluit.

Tomaten, snoep en frietjes, die lust ze dag en nacht
En Pip loopt gillend weg uit schrik dat z’em versmacht
Ze heeft sinds lang twee knoppen: één aan en ook één uit
De uit-knop kan je drukken als een deken haar omsluit.

Haar English is so fine, she likes to talk all days
Brookhaven, roblox, thinking, in the Oliverse she stays
Al schrijft ze vaak aai lof joe, en wij: and we love you
Let niet op de spelling, de boodschap doet ertoe.

Maar achter al dat drama en die hooggevoeligheid
Een doekje en veel knuffels schuilt 
(met een hart dat ik benijd)
een hele slimme meid.

Ons derde in de rij, een drama lama zonder lijn 
Ze had volgens een voorspelling meer van ‘t zelfde kunnen zijn
Maar “oef”, there is no script want altijd is ze fijn
Eigenwijs als nooit een ander eerder is geweest
Hoe snel of traag ook je het boek Olivia leest
Elke pagina biedt hetzelfde: een verrassend en dankbaar feest.

Met poëzie mijlpalen markeren kan altijd en telkens opnieuw

Schrijven is vooral heel erg leuk om te doen. Het is puzzelen met woorden. Je legt ze als puzzelstukken op een wit blad en schikt, wikt en weegt tot het helemaal goed zit. Je schrapt en voegt wit toe. Je herleest, herschrijft en herbestemt. Je herformuleert en herwerkt tot ook de laatste ruis helemaal verdwenen is. En het resultaat een glimlach onttrekt of een traan doet ontspringen. De héérlijkste dingen in het leven ademen poëzie. Toch?

Telkens opnieuw kan ik met poëzie mijlpalen markeren. De gedichten vormen een eenheid met andere teksten, zoals die van bij de geboorte. En altijd vertrek ik van losse woorden die mijn kinderen volledig typeren op dat moment in hun leven. Als bouwstenen plaats ik ze op het blad en verbind ze tot één geheel. Een heerlijk aandenken voor later. Voor wie graag tips zou krijgen.

Benieuwd naar wat Viorella voor je kan doen?

Gebeten door de blog en zin om samen te werken?

Samenwerken met Viorella