Deze post over bloggen in het Engels is een update van Blog in het Engels van april 2022.
Gisteren publiceerde ik mijn eerste artikel in het Engels. Dat kwam er na maanden van overwegen en uiteindelijk beslissen. Begin 2022 stelde ik mezelf immers al eens de vraag of ik ooit zou bloggen in het Engels. Dat is amper twee maanden na de lancering van mijn website op 1 maart 2022. Hoe kwam ik uiteindelijk zover om eindelijk te publiceren in het Engels?
Read How I use writing to break out of my comfort zone on Substack, or join my newsletter to receive updates automatically.
In 2022 nam ik alvast geen duidelijk standpunt in, eerder twijfelend, aarzelend:
Blog in het Engels? Een interessante vraag. En een uitdaging, dat zeker. Ik kan niet zomaar zeggen of ik dat wel of niet zou doen. Op dit moment neig ik naar: misschien tot waarschijnlijk. Een verkenning.
Dat schrijven vaak met twijfel komt, was me -zo blijkt- ook toen al duidelijk. En dat bloggen in het Engels een uitdaging kan zijn, is een open deur intrappen. Needless to say. Zoomen we even in op de opportuniteit ervan.
Bloggen in het Engels is een opportuniteit
Als je opportuniteiten verkent, is nee zeggen niet zomaar het eerste wat je wilt doen. Je overweegt daarom best om ja te zeggen. Alhoewel ik weet dat neen kunnen zeggen belangrijk is, en je niet zomaar ja kan zeggen op álles. Neen zeggen leidt meestal tot een einde. Daarna stopt het. Twijfel leidt tot uitstel, besluiteloosheid. Bij de start van Viorella.be was dat ook de situatie. Ik twijfelde heel veel. Vaak stelde ik me de vraag: zou ik dat wel doen?
Het werd dus even wachten op mijn eerste keer bloggen in het Engels. In mijn post van februari haalde ik enkele argumenten aan. Eens kijken of die steek hielden.
Een blog in het Engels vergroot je impact
Je las het toen misschien wel zo:
Niet zo lang geleden suggereerde iemand me: “Waarom zou je niet je blog in het Engels schrijven? Dan zou je je impact vergroten en een veel ruimer publiek bereiken. Je hebt toch ook Engels in je opleiding gehad, dus wat houd je tegen?”
Het is tot op vandaag natuurlijk nog altijd waar. Ik kan Engels en gebruik het dagelijks. En ook vandaag komen er heel vaak bezoekers uit de Verenigde Staten naar mijn website. Of ze allemaal Nederlands kennen (wat best mogelijk is), kan ik niet achterhalen. De opportuniteit van toen is er nog steeds, en het aantal bezoekers is flink gestegen. In theorie zou ik een effect moeten zien in mijn data van zodra ik in het Engels publiceer.
Bloggen in het Engels zal inderdaad de impact van mijn schrijven vergroten en een ruimer publiek bereiken. Of die impact ook vergroot in het Nederlandstalige gebied, valt natuurlijk af te wachten.
Is bloggen in het Engels authentiek genoeg?
In mijn vier gouden schrijftips geef ik mee dat authentiek zijn een belangrijke voorwaarde is voor een goede tekst. Ik stelde me de vraag: Ben ik voldoende authentiek, als ik niet in het Nederlands zou schrijven? Natuurlijk wel. Ook Engels is immers part of my life.
Engels is alomtegenwoordig als de lingua franca
Niet alleen binnen mijn eigen familie, maar ook in mijn professionele context of in het buitenland is Engels alomtegenwoordig. Het is wereldwijd de lingua franca na periodes van eerst Latijn en later Frans. Sinds de Tweede Wereldoorlog is Engels gestaag blijven groeien.
En niet alleen in de digitale wereld
Niet alleen in de digitale wereld is Engels als lingua franca nog steeds aan een opmars bezig dus. Het einde is niet eens in zicht. In alle lagen van de maatschappij dringt het als taal door. Welke taal spreken anderstaligen onderling? Het Engels. Want dat kennen ze allebei. Dat was twintig jaar geleden zelfs nog niet zo.
Engels in de Tour de France
In mijn eigen wereld waren eerst Greg Lemond en nadien Lance Armstrong degenen die de Franse termen peloton, démarrage en andere in het wielrennen vervingen door de Engelse varianten.
Ik herinner me nog de eerste keer dat ik hoorde spreken van the bunch in plaats van the peloton. Aan het einde van elke Tourrit (Tour de France) is elk interview ook gedeeltelijk in het Engels. Zo zie je maar. Enkele decennia geleden was dat nog ondenkbaar.
Bloggen in het Engels doorbreekt de comfortzone
En toch: ik zal in de toekomst ook in het Engels bloggen. Hoogstwaarschijnlijk toch. Het is een extra uitdaging en wat zout op het gerecht. En die houding, op de langere termijn, is de enige juiste: blijven uitdagen, blijven groeien, blijven evolueren en blijven morrelen aan die comfortzone. Niets zo oncomfortabel als de hangmat van de comfortzone.
Ondertussen ben ik gestart met bloggen in het Engels. Zelfs zonder de echte “full body yes”. Eerder als natuurlijke evolutie naar meer schrijven. Sinds augustus 2023 dus ook in het Engels. Niets is zo vervelend als een comfortzone.
Eens of helemaal niet? Houd je niet in en reageer hier!